monumenta.ch > Ambrosius > 66 > 6 > Proverbia, 16 > sectio 14 > sectio 79 > sectio 41 > 6 > sectio 22 > sectio 138 > sectio 60 > CAPUT X. > sectio 5 > sectio 118 > 20 > 4 > bnf7296.36 > Proverbia, 23 > sectio 24 > sectio 41 > sectio 33 > CAPUT XX. > 19 > sectio 37 > . . . > 63 > sectio 3 > bnf7296.18 > 16 > sectio 6 > 21 > 12 > sectio 4 > sectio 62 > 79 > bnf7296.15 > CAPUT XVII. > 1 > sectio 40 > bnfGrec107.614 > CAPUT XXVIII. > sectio 13 > 11 > 78 > 42 > sectio 80 > . . . > 90 > sectio 21 > 17 > CAPUT XLII. > 5 > sectio 35 > 11 > sectio 5 > sectio 74 > sectio 133 > sectio 111 > uwbM.p.th.f.13.62 > 9 > sectio 19 > csg7.34 > sectio 9 > 33 > 19 > 23 > CAPUT XL. > sectio 16 > sectio 23 > csg102.276 > 23 > CAPUT XXXVIII. > sectio 58 > sectio 1 > CAPUT XI. > sectio 154 > sectio 20 > sectio 14 > CAPUT PRIMUM. > sectio 51 > 16 > sectio 115 > 24 > sectio 14 > sectio 9 > CAPUT XIV. > sectio 109 > 15 > . . . > 72 > sectio 25 > sectio 5 > 11 > 16 > CAPUT XI. > CAPUT XLVII. > 7 > 1 > 18 > csg75.770 > CAPUT XXVIII.
Ambrosius, De excidio urbis Hierosolymitanae, LIBER QUARTUS., , XXVII. <<<     >>> XXIX.

CAPUT XXVIII.

1 Compositis itaque erga se rebus in Alexandria Vespasianus, et studiis omnium qui rem militarem gerebant, circa suum imperium conspirantibus, securus absentiae, reditum in Syriam maturat: convento mandatis tamen Tiberio Alexandro qui tunc Aegypto praesidebat, ut eius exercitus qui tum in superioribus partibus erat, gratiam sibi consociaret, ipse quoque necessitatem imperii Romani, quibus posset adiuvaret viribus.
2 Quae sibi imposita forent, Tiberius per epistolam provincialibus et militibus insinuavit, idque ab omnibus cum laetitia susceptum, fides promissa, effusus favor.
3 Vespasianum Caesarea suscipit: inde Beritos, legationibus urbium cum summo gaudio confluentibus.
4 Illic etiam Iosephus solvi praeceptus vinculis iussu imperatoris, adiuvit Titus ut frangerentur potius, quam solverentur catenae.
5 Quod si frangerentur, ita esset quasi non fuisset ligatus.
6 Placuit patri securim deferri, iussit frangi catenas, ut adverterent Iudaei sibi quoque veniam non negandam, si converterentur et pacem rogarent: simul quia non alieno eum arbitrio iam reservabat, cum ad se rerum omnium delata arbitria forent.